Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(sich ruinieren)

  • 1 sich ruinieren

    мест.
    общ. обанкротиться, губить своё здоровье, разоряться, подрывать своё здоровье, разориться

    Универсальный немецко-русский словарь > sich ruinieren

  • 2 ruinieren

    1. разоря́ть;
    2. подрыва́ть; губи́ть, разруша́ть; seine Gesundheit ruinieren губи́ть [подрыва́ть] своё́ здоро́вье
    ruinieren II : sich ruinieren
    1. разори́ться, обанкро́титься;
    2. губи́ть [подрыва́ть] своё́ здоро́вье
    ruinieren губи́ть; подрыва́ть; разоря́ть(ся); разруша́ть

    Allgemeines Lexikon > ruinieren

  • 3 ruinieren

    I.
    1) tr jdn. a) finanziell разоря́ть разори́ть кого́-н. b) gesundheitlich подрыва́ть подорва́ть <расстра́ивать/-стро́ить> чьё-н. здоро́вье, разруша́ть/-ру́шить кого́-н. | jd. ist ein ruinierter Mann erledigt, zu nichts mehr fähig кто-н. ко́нченый челове́к
    2) tr zugrunde richten, vernichten: Sachen по́ртить ис-. der Regen hat jds. Schuhwerk ruiniert дождь испо́ртил чью́-н. о́бувь
    3) tr schädigen, untergraben: Ansehen подрыва́ть подорва́ть

    II.
    1) sich ruinieren finanziell обанкро́титься pf
    2) sich ruinieren gesundheitlich подрыва́ть подорва́ть <губи́ть /по-> своё здоро́вье

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > ruinieren

  • 4 ruinieren

    rui'niːrən
    v
    arruinar, echar a perder
    1 dig (vernichten) arruinar
    2 dig (beschädigen) estropear
    transitives Verb
    1. [zugrunde richten] arruinar
    2. [beschädigen] arruinar, estropear
    ————————
    sich ruinieren reflexives Verb

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > ruinieren

  • 5 ruinieren

    I vt dağıtmaq, xaraba qaymaq, viran etmək; seine Gesundheit \ruinieren səhhətini korlamaq; II sich \ruinieren dağılmaq, xaraba qalmaq; var-yoxdan çıxmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > ruinieren

  • 6 ruinieren

    ruiníeren
    I vt
    1. разоря́ть
    2. подрыва́ть, губи́ть; разруша́ть

    s ine Ges ndheit ruin eren — подорва́ть [губи́ть] своё́ здоро́вье

    1. разоря́ться
    2. губи́ть своё́ здоро́вье

    Большой немецко-русский словарь > ruinieren

  • 7 ruinieren

    1. vt
    2) подрывать, губить ( здоровье)
    2.
    употр. в сочетаниях

    sich ruinieren — 1) разориться, обанкротиться 2) подрывать [губить] своё здоровье

    Современный немецко-русский словарь общей лексики > ruinieren

  • 8 ruinieren

    v/t ruin ( sich o.s.); (die Wirtschaft) auch wreck
    * * *
    to do for; to wreck; to ruin; to dilapidate; to scuttle
    * * *
    ru|i|nie|ren [rui'niːrən] ptp ruiniert
    vt
    to ruin

    sich ruiníéren — to ruin oneself

    * * *
    1) (to make dirty, untidy or confused: The heavy rain has made a real mess of the garden.) make a mess of
    2) (to cause ruin to: The scandal ruined his career.) ruin
    * * *
    ru·i·nie·ren *
    [ruiˈni:rən]
    vt
    1. (zugrunde richten)
    jdn/etw \ruinieren to ruin sb/sth
    sich akk [für jdn/etw] \ruinieren to ruin oneself [on account of sb/sth]
    [jdm] etw \ruinieren to ruin [sb's] sth
    * * *
    transitives Verb ruin

    sich finanziell ruinieren — ruin oneself [financially]

    * * *
    ruinieren v/t ruin (
    sich o.s.); (die Wirtschaft) auch wreck
    * * *
    transitives Verb ruin

    sich finanziell ruinieren — ruin oneself [financially]

    * * *
    v.
    to dilapidate v.
    to ruin v.
    to scuttle v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > ruinieren

  • 9 ruinieren

    ru·i·nie·ren * [ruiʼni:rən]
    vt
    jdn/etw \ruinieren to ruin sb/sth;
    sich akk [für jdn/etw] \ruinieren to ruin oneself [on account of sb/sth]
    2) ( verderben)
    [jdm] etw \ruinieren to ruin [sb's] sth

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > ruinieren

  • 10 ruinieren

    1. vt
    2) подрывать; губить, разрушать
    seine Gesundheit ruinieren — губить( подрывать) своё здоровье
    2. (sich)
    1) разоряться, обанкротиться

    БНРС > ruinieren

  • 11 ruinieren

    vt сломать, испортить, привести в негодность, изгадить, угробить, запороть. Diese Kinder bringen es fertig, ihr neues Spielzeug an einem Vormittag zu ruinieren.
    Unsere Sommergäste haben die Möbel in unserem Bungalow ganz schön ruiniert.
    Der Regen hat ihr Kleid und Schuhwerk ruiniert.
    Durch unsachgemäßes Waschen hat sie sich schon so manchen Pullover ruiniert.

    Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > ruinieren

  • 12 ruinieren

    rui'nieren < bez ge; h> <z>ruinovat ( sich se), <z>ničit ( sich se)

    Deutsch-Tschechisch Wörterbuch > ruinieren

  • 13 ruinieren

    1.
    vt подрывать, губить, разорять; разрушать

    séíne Gesúndheit ruiníéren — подорвать своё здоровье

    2. sich ruiníéren

    Универсальный немецко-русский словарь > ruinieren

  • 14 ruinieren

    rui'nieren (-) vt <z>rujnować (vr sich się)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > ruinieren

  • 15 arruinar

    arrwi'nar
    v
    2) (fig: destruir, dañar) ruinieren, zerstören
    verbo transitivo
    ————————
    arruinarse verbo pronominal
    arruinar
    arruinar [arrwi'nar]
    num1num (causar ruina) ruinieren
    num2num (destruir) zerstören
    num3num (fiesta, vacaciones) verderben; (plan) zunichte machen
    num1num (quedarse en la ruina) sich ruinieren
    num2num (malograrse) sich dativo verderben

    Diccionario Español-Alemán > arruinar

  • 16 verspekulieren

    I v/t
    1. lose on the stock market
    II v/refl
    1. (sich irren) miscalculate; wenn er meint, er kommt damit durch, hat er sich verspekuliert umg. if he thinks he can get away with that he’s got another think (Am. thing) coming
    2. WIRTS. lose ( sich ruinieren: all one’s money) on the stock market; sich bei etw. verspekulieren ruin o.s. by speculating in s.th.
    * * *
    ver|spe|ku|lie|ren ptp verspekuliert
    1. vt
    to lose through speculation
    2. vr
    to ruin oneself by speculation; (fig) to miscalculate, to be out in one's speculations
    * * *
    ver·spe·ku·lie·ren *
    I. vr
    sich akk \verspekulieren
    1. (fam: sich verrechnen) to miscalculate
    2. FIN to speculate very badly; (sich ruinieren) to ruin oneself by speculation
    II. vt
    etw \verspekulieren to lose sth through speculation
    * * *
    A. v/t
    1. lose on the stock market
    B. v/r
    1. (sich irren) miscalculate;
    wenn er meint, er kommt damit durch, hat er sich verspekuliert umg if he thinks he can get away with that he’s got another think (US thing) coming
    2. WIRTSCH lose ( sich ruinieren: all one’s money) on the stock market;
    sich bei etwas verspekulieren ruin o.s. by speculating in sth

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > verspekulieren

  • 17 ruiner

    ʀɥine
    v
    1) ruinieren, vernichten, zerstören
    2) ( ravager) zu Grunde richten
    3)

    se ruiner — sich ruinieren, verarmen

    ruiner
    ruiner [ʀɥine] <1>
    2 (détruire) ruinieren, zerstören vie; Beispiel: ruiner tous les espoirs de quelqu'un jdm seine ganze Hoffnung nehmen
    3 (coûter cher) Beispiel: ça [ne] va pas te ruiner familier das wird dich [schon] nicht umbringen
    Beispiel: se ruiner pour quelqu'un sich wegen jemandem in den Ruin stürzen

    Dictionnaire Français-Allemand > ruiner

  • 18 rovinare

    rovinare
    rovinare [rovi'na:re]
     verbo transitivo
     1 (persone) ruinieren, zugrunde [oder zu Grunde] richten
     2 (salute) ruinieren; (raccolto) verderben
     3 (ponte, edificio) einreißen
     II verbo intransitivo
     1 (cadere giù) einstürzen
     2 (precipitare) herabstürzen
     III verbo riflessivo
    -rsi sich ruinieren, sich zugrunde [oder zu Grunde] richten

    Dizionario italiano-tedesco > rovinare

  • 19 decoquo

    dē-coquo (dēcoco, dēquoquo), coxī, coctum, ere, I) ab-, gar kochen, A) eig.: olus, Hor.: obsonia, Paul. ex Fest.: lentem in aqua marina, Plin.: alqd in patina od. patella, Plin.: ex vino, Plin.: muliebre lac cum feniculo, Plin.: sarkastisch, decoquere corpus atque exinanire, den Körper (im Schwitzbade) abkochen u. (durch Schwitzen) erschöpfen, Sen.: sentinam illam inferni sanguinis dec. in materiam lactis laetiorem, Tert. de carn. Chr. 20. – Partic. subst., a) dēcocta, ae, f. (sc. aqua), ein von Nero erfundener abgekochter eiskalter Trank, ein Dekokt, Suet. u. Iuven.: auch vollst. decocta aqua, Mart. 14, 116. – b) dēcoctum, ī, n., die Abkochung, das Dekokt von etw. (als mediz. Trank), zB. dec. balani, Plin. 22, 49. – B) übtr., völlig dörren, -reifen, Plin. 17, 226. Pallad. 1, 34, 7. – bildl., consilia nefarii facinoris, zur Reife bringen, schmieden, Porc. Latro declam. in Catil. 4. – II) einkochen lassen, A) eig.: vinum decoctum (εφθος οινος, εψημα οἴνου), dick gekochter Most, Edict. Diocl. 2, 15: alqd usque ad tertiam partem, Varro: acetum ad tertias, Plin., ad quartas, Col.: alqd in dimidiam partem, Col. – u. beim Schmelzen, pars quarta argenti decocta erat, hatte sich beim Einschmelzen verflüchtigt, Liv. – bildl., suavitas decocta, eine fade, wässerige (Ggstz. suavitas solida, eine gediegene), Cic. de or. 3, 103. – B) übtr.: 1) abschmelzen, sich verflüchtigen lassen, iram, Claud.: multum inde decoquent anni, Quint. – u. refl. = sich verflüchtigen, hinschwinden, res ipsa (das Vermögen selbst) iam domino decoxit, Col. 11, 1, 28: quibus (annis) inertiā Caesarum quasi consenuit atque decoxit, v. röm. Volke, Flor. prooem. § 8: templorum vectigalia cotidie decoquunt, Tert. apol. 42. – 2) insbes., das Vermögen jmds. hinschwinden machen, jmd. ruinieren, bankrott machen, hunc alea decoquit, Pers. 5, 57. – gew. = sein Vermögen durchbringen, sich ruinieren, bankrottieren, in foro medio luci claro dec., Varro sat. Men. 512: tenesne memoriā praetextatum te decoxisse? Cic.: quaerens, quom ododecoquat, Sen.: oft decoqu. creditori od. creditoribus (zum Nachteil des Gl. od. der Gl.), Sen. u. Plin.: u. so minus turpe est creditori quam bonae spei decoquere, nicht zu befriedigen, Sen. – III) = verdauen, ubi mansa et vorata decoquat viscera, Arnob. 7, 45. p. 279, 19 R.: cibus naturali calore decoctus, Veget. mul. 1, 40, 1. – / dequoquo, wov. dequoqueretur, Hor. sat. 2, 1, 74 Holder. – Nbf. decoqueo, wov. decoquet, Arnob. 1, 10 cod. P: decoquent, Firm. Mat. de err. 8, 2 cod. P.

    lateinisch-deutsches > decoquo

  • 20 decoquo

    dē-coquo (dēcoco, dēquoquo), coxī, coctum, ere, I) ab-, gar kochen, A) eig.: olus, Hor.: obsonia, Paul. ex Fest.: lentem in aqua marina, Plin.: alqd in patina od. patella, Plin.: ex vino, Plin.: muliebre lac cum feniculo, Plin.: sarkastisch, decoquere corpus atque exinanire, den Körper (im Schwitzbade) abkochen u. (durch Schwitzen) erschöpfen, Sen.: sentinam illam inferni sanguinis dec. in materiam lactis laetiorem, Tert. de carn. Chr. 20. – Partic. subst., a) dēcocta, ae, f. (sc. aqua), ein von Nero erfundener abgekochter eiskalter Trank, ein Dekokt, Suet. u. Iuven.: auch vollst. decocta aqua, Mart. 14, 116. – b) dēcoctum, ī, n., die Abkochung, das Dekokt von etw. (als mediz. Trank), zB. dec. balani, Plin. 22, 49. – B) übtr., völlig dörren, -reifen, Plin. 17, 226. Pallad. 1, 34, 7. – bildl., consilia nefarii facinoris, zur Reife bringen, schmieden, Porc. Latro declam. in Catil. 4. – II) einkochen lassen, A) eig.: vinum decoctum (εφθος οινος, εψημα οἴνου), dick gekochter Most, Edict. Diocl. 2, 15: alqd usque ad tertiam partem, Varro: acetum ad tertias, Plin., ad quartas, Col.: alqd in dimidiam partem, Col. – u. beim Schmelzen, pars quarta argenti decocta erat, hatte sich beim Einschmelzen verflüchtigt, Liv. – bildl., suavitas decocta, eine fade, wässerige (Ggstz. suavitas solida, eine gediegene), Cic. de or. 3, 103. – B) übtr.: 1) abschmelzen, sich
    ————
    verflüchtigen lassen, iram, Claud.: multum inde decoquent anni, Quint. – u. refl. = sich verflüchtigen, hinschwinden, res ipsa (das Vermögen selbst) iam domino decoxit, Col. 11, 1, 28: quibus (annis) inertiā Caesarum quasi consenuit atque decoxit, v. röm. Volke, Flor. prooem. § 8: templorum vectigalia cotidie decoquunt, Tert. apol. 42. – 2) insbes., das Vermögen jmds. hinschwinden machen, jmd. ruinieren, bankrott machen, hunc alea decoquit, Pers. 5, 57. – gew. = sein Vermögen durchbringen, sich ruinieren, bankrottieren, in foro medio luci claro dec., Varro sat. Men. 512: tenesne memoriā praetextatum te decoxisse? Cic.: quaerens, quom ododecoquat, Sen.: oft decoqu. creditori od. creditoribus (zum Nachteil des Gl. od. der Gl.), Sen. u. Plin.: u. so minus turpe est creditori quam bonae spei decoquere, nicht zu befriedigen, Sen. – III) = verdauen, ubi mansa et vorata decoquat viscera, Arnob. 7, 45. p. 279, 19 R.: cibus naturali calore decoctus, Veget. mul. 1, 40, 1. – dequoquo, wov. dequoqueretur, Hor. sat. 2, 1, 74 Holder. – Nbf. decoqueo, wov. decoquet, Arnob. 1, 10 cod. P: decoquent, Firm. Mat. de err. 8, 2 cod. P.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decoquo

См. также в других словарях:

  • ruinieren — ru|i|nie|ren <lateinisch> (zerstören, verwüsten); sich ruinieren …   Die deutsche Rechtschreibung

  • sich den Rücken ruinieren — sich den Rücken ruinieren …   Deutsch Wörterbuch

  • ruinieren — zerstören; demolieren; schädigen; grillen (umgangssprachlich); schrotten (umgangssprachlich); trashen (umgangssprachlich); beschädigen; kaputtmachen; …   Universal-Lexikon

  • ruinieren — a) aufreiben, aufzehren, auslaugen, die Luft abschnüren, hinmachen, vernichten, zermürben, zerstören, zugrunde richten; (ugs.): auf den Hund bringen, auffressen, das Rückgrat brechen, den Rest geben, die Luft abdrehen/abdrücken, erledigen,… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • kaputtmachen — an den Bettelstab bringen, ruinieren, zugrunde richten; (ugs.): den Rest geben, fertigmachen. sich kaputtmachen abwirtschaften, sich ruinieren, sich verschleißen, sich zerstören, sich zugrunde richten; (geh.): sich aufzehren. * * * kaputtmachen:… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Kuba in Angola — In diesem Artikel geht es im wesentlichen um den militärischen Teil des kubanischen Engagements in Angola, das darüber hinaus noch in einem bedeutenden zivilen Teil bestand. Kuba intervenierte auf Seiten der angolanischen Befreiungsfront… …   Deutsch Wikipedia

  • Kubanischer Militäreinsatz in Angola — Kuba (rot), Angola (grün), Südafrika (blau) In diesem Artikel geht es im Wesentlichen um den militärischen Teil des kubanischen Engagements in Angola, das darüber hinaus noch in einem bedeutenden zivilen Teil bestand. Kuba intervenierte auf… …   Deutsch Wikipedia

  • kaputtmachen — zerstören; ruinieren; demolieren; schädigen; grillen (umgangssprachlich); schrotten (umgangssprachlich); trashen (umgangssprachlich); beschädigen; …   Universal-Lexikon

  • Hals — Genick; Pharynx (fachsprachlich); Schlund; Rachen; Kehle * * * Hals [hals], der; es, Hälse [ hɛlzə]: 1. Teil des Körpers zwischen Kopf und Rumpf: ein kurzer, langer Hals; jmdm. vor Freude um den Hals fallen (jmdn. vor Freude umarmen). Syn.: ↑ …   Universal-Lexikon

  • hinmachen — hịn||ma|chen 〈V.; hat; umg.〉 I 〈V. tr.〉 1. kaputtmachen 2. 〈derb〉 töten, umbringen 3. 〈hess.〉 hingehen ● der Junge hat das neue Spielzeug bald, sofort hingemacht; pass auf, mach s nicht hin! II 〈V. intr.〉 seine Notdurft an einer Stelle… …   Universal-Lexikon

  • Ein Volksfeind — Titelseite des Originalmanuskriptes Ein Volksfeind (norwegisch: En Folkefiende) ist ein gesellschaftskritisches Drama von Henrik Ibsen (* 20. März 1828 in Skien/Norwegen; † 23. Mai 1906 in Kristiania, dem heutigen Oslo). Leitmotive sind Wahrheit… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»