-
1 sich ruinieren
мест.общ. обанкротиться, губить своё здоровье, разоряться, подрывать своё здоровье, разориться -
2 ruinieren
1. разоря́ть;2. подрыва́ть; губи́ть, разруша́ть; seine Gesundheit ruinieren губи́ть [подрыва́ть] своё́ здоро́вьеruinieren II : sich ruinieren1. разори́ться, обанкро́титься;2. губи́ть [подрыва́ть] своё́ здоро́вьеruinieren губи́ть; подрыва́ть; разоря́ть(ся); разруша́ть -
3 ruinieren
I.
1) tr jdn. a) finanziell разоря́ть разори́ть кого́-н. b) gesundheitlich подрыва́ть подорва́ть <расстра́ивать/-стро́ить> чьё-н. здоро́вье, разруша́ть/-ру́шить кого́-н. | jd. ist ein ruinierter Mann erledigt, zu nichts mehr fähig кто-н. ко́нченый челове́к2) tr zugrunde richten, vernichten: Sachen по́ртить ис-. der Regen hat jds. Schuhwerk ruiniert дождь испо́ртил чью́-н. о́бувь3) tr schädigen, untergraben: Ansehen подрыва́ть подорва́ть
II.
-
4 ruinieren
rui'niːrənvarruinar, echar a perder1 dig (vernichten) arruinar2 dig (beschädigen) estropeartransitives Verb1. [zugrunde richten] arruinar————————sich ruinieren reflexives Verb -
5 ruinieren
I vt dağıtmaq, xaraba qaymaq, viran etmək; seine Gesundheit \ruinieren səhhətini korlamaq; II sich \ruinieren dağılmaq, xaraba qalmaq; var-yoxdan çıxmaq -
6 ruinieren
ruiníerenI vt1. разоря́ть2. подрыва́ть, губи́ть; разруша́ть1. разоря́ться2. губи́ть своё́ здоро́вье -
7 ruinieren
1. vt1) разорить ( экономически)2) подрывать, губить ( здоровье)2.употр. в сочетанияхsich ruinieren — 1) разориться, обанкротиться 2) подрывать [губить] своё здоровье
Современный немецко-русский словарь общей лексики > ruinieren
-
8 ruinieren
* * *to do for; to wreck; to ruin; to dilapidate; to scuttle* * *ru|i|nie|ren [rui'niːrən] ptp ruiniertvtto ruinsich ruiníéren — to ruin oneself
* * *1) (to make dirty, untidy or confused: The heavy rain has made a real mess of the garden.) make a mess of2) (to cause ruin to: The scandal ruined his career.) ruin* * *ru·i·nie·ren *[ruiˈni:rən]vt1. (zugrunde richten)▪ jdn/etw \ruinieren to ruin sb/sth2. (verderben)▪ [jdm] etw \ruinieren to ruin [sb's] sth* * *transitives Verb ruinsich finanziell ruinieren — ruin oneself [financially]
* * *ruinieren v/t ruin (* * *transitives Verb ruinsich finanziell ruinieren — ruin oneself [financially]
* * *v.to dilapidate v.to ruin v.to scuttle v. -
9 ruinieren
ru·i·nie·ren * [ruiʼni:rən]vt1) ( zugrunde richten)jdn/etw \ruinieren to ruin sb/sth;2) ( verderben)[jdm] etw \ruinieren to ruin [sb's] sth -
10 ruinieren
-
11 ruinieren
vt сломать, испортить, привести в негодность, изгадить, угробить, запороть. Diese Kinder bringen es fertig, ihr neues Spielzeug an einem Vormittag zu ruinieren.Unsere Sommergäste haben die Möbel in unserem Bungalow ganz schön ruiniert.Der Regen hat ihr Kleid und Schuhwerk ruiniert.Durch unsachgemäßes Waschen hat sie sich schon so manchen Pullover ruiniert.Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > ruinieren
-
12 ruinieren
-
13 ruinieren
1.vt подрывать, губить, разорять; разрушатьséíne Gesúndheit ruiníéren — подорвать своё здоровье
2. sich ruiníéren1) разоряться -
14 ruinieren
rui'nieren (-) vt <z>rujnować (vr sich się) -
15 arruinar
arrwi'narv1) ruinieren2) (fig: destruir, dañar) ruinieren, zerstörenverbo transitivo————————arruinarse verbo pronominalarruinararruinar [arrwi'nar]num1num (causar ruina) ruinierennum2num (destruir) zerstörennum1num (quedarse en la ruina) sich ruinieren -
16 verspekulieren
I v/t1. lose on the stock marketII v/refl1. (sich irren) miscalculate; wenn er meint, er kommt damit durch, hat er sich verspekuliert umg. if he thinks he can get away with that he’s got another think (Am. thing) coming2. WIRTS. lose ( sich ruinieren: all one’s money) on the stock market; sich bei etw. verspekulieren ruin o.s. by speculating in s.th.* * *ver|spe|ku|lie|ren ptp verspekuliert1. vtto lose through speculation2. vrto ruin oneself by speculation; (fig) to miscalculate, to be out in one's speculations* * *ver·spe·ku·lie·ren *I. vrII. vt▪ etw \verspekulieren to lose sth through speculation* * *A. v/t1. lose on the stock marketB. v/r1. (sich irren) miscalculate;wenn er meint, er kommt damit durch, hat er sich verspekuliert umg if he thinks he can get away with that he’s got another think (US thing) comingsich bei etwas verspekulieren ruin o.s. by speculating in sth -
17 ruiner
ʀɥinev1) ruinieren, vernichten, zerstören2) ( ravager) zu Grunde richten3)se ruiner — sich ruinieren, verarmen
ruinerruiner [ʀɥine] <1>1 (dépouiller de sa richesse) ruinieren2 (détruire) ruinieren, zerstören vie; Beispiel: ruiner tous les espoirs de quelqu'un jdm seine ganze Hoffnung nehmenBeispiel: se ruiner pour quelqu'un sich wegen jemandem in den Ruin stürzen -
18 rovinare
rovinarerovinare [rovi'na:re]I verbo transitivo1 (persone) ruinieren, zugrunde [oder zu Grunde] richten2 (salute) ruinieren; (raccolto) verderben3 (ponte, edificio) einreißenII verbo intransitivo1 (cadere giù) einstürzen2 (precipitare) herabstürzenIII verbo riflessivo■ -rsi sich ruinieren, sich zugrunde [oder zu Grunde] richtenDizionario italiano-tedesco > rovinare
19 decoquo
dē-coquo (dēcoco, dēquoquo), coxī, coctum, ere, I) ab-, gar kochen, A) eig.: olus, Hor.: obsonia, Paul. ex Fest.: lentem in aqua marina, Plin.: alqd in patina od. patella, Plin.: ex vino, Plin.: muliebre lac cum feniculo, Plin.: sarkastisch, decoquere corpus atque exinanire, den Körper (im Schwitzbade) abkochen u. (durch Schwitzen) erschöpfen, Sen.: sentinam illam inferni sanguinis dec. in materiam lactis laetiorem, Tert. de carn. Chr. 20. – Partic. subst., a) dēcocta, ae, f. (sc. aqua), ein von Nero erfundener abgekochter eiskalter Trank, ein Dekokt, Suet. u. Iuven.: auch vollst. decocta aqua, Mart. 14, 116. – b) dēcoctum, ī, n., die Abkochung, das Dekokt von etw. (als mediz. Trank), zB. dec. balani, Plin. 22, 49. – B) übtr., völlig dörren, -reifen, Plin. 17, 226. Pallad. 1, 34, 7. – bildl., consilia nefarii facinoris, zur Reife bringen, schmieden, Porc. Latro declam. in Catil. 4. – II) einkochen lassen, A) eig.: vinum decoctum (εφθος οινος, εψημα οἴνου), dick gekochter Most, Edict. Diocl. 2, 15: alqd usque ad tertiam partem, Varro: acetum ad tertias, Plin., ad quartas, Col.: alqd in dimidiam partem, Col. – u. beim Schmelzen, pars quarta argenti decocta erat, hatte sich beim Einschmelzen verflüchtigt, Liv. – bildl., suavitas decocta, eine fade, wässerige (Ggstz. suavitas solida, eine gediegene), Cic. de or. 3, 103. – B) übtr.: 1) abschmelzen, sich verflüchtigen lassen, iram, Claud.: multum inde decoquent anni, Quint. – u. refl. = sich verflüchtigen, hinschwinden, res ipsa (das Vermögen selbst) iam domino decoxit, Col. 11, 1, 28: quibus (annis) inertiā Caesarum quasi consenuit atque decoxit, v. röm. Volke, Flor. prooem. § 8: templorum vectigalia cotidie decoquunt, Tert. apol. 42. – 2) insbes., das Vermögen jmds. hinschwinden machen, jmd. ruinieren, bankrott machen, hunc alea decoquit, Pers. 5, 57. – gew. = sein Vermögen durchbringen, sich ruinieren, bankrottieren, in foro medio luci claro dec., Varro sat. Men. 512: tenesne memoriā praetextatum te decoxisse? Cic.: quaerens, quom ododecoquat, Sen.: oft decoqu. creditori od. creditoribus (zum Nachteil des Gl. od. der Gl.), Sen. u. Plin.: u. so minus turpe est creditori quam bonae spei decoquere, nicht zu befriedigen, Sen. – III) = verdauen, ubi mansa et vorata decoquat viscera, Arnob. 7, 45. p. 279, 19 R.: cibus naturali calore decoctus, Veget. mul. 1, 40, 1. – / dequoquo, wov. dequoqueretur, Hor. sat. 2, 1, 74 Holder. – Nbf. decoqueo, wov. decoquet, Arnob. 1, 10 cod. P: decoquent, Firm. Mat. de err. 8, 2 cod. P.
20 decoquo
dē-coquo (dēcoco, dēquoquo), coxī, coctum, ere, I) ab-, gar kochen, A) eig.: olus, Hor.: obsonia, Paul. ex Fest.: lentem in aqua marina, Plin.: alqd in patina od. patella, Plin.: ex vino, Plin.: muliebre lac cum feniculo, Plin.: sarkastisch, decoquere corpus atque exinanire, den Körper (im Schwitzbade) abkochen u. (durch Schwitzen) erschöpfen, Sen.: sentinam illam inferni sanguinis dec. in materiam lactis laetiorem, Tert. de carn. Chr. 20. – Partic. subst., a) dēcocta, ae, f. (sc. aqua), ein von Nero erfundener abgekochter eiskalter Trank, ein Dekokt, Suet. u. Iuven.: auch vollst. decocta aqua, Mart. 14, 116. – b) dēcoctum, ī, n., die Abkochung, das Dekokt von etw. (als mediz. Trank), zB. dec. balani, Plin. 22, 49. – B) übtr., völlig dörren, -reifen, Plin. 17, 226. Pallad. 1, 34, 7. – bildl., consilia nefarii facinoris, zur Reife bringen, schmieden, Porc. Latro declam. in Catil. 4. – II) einkochen lassen, A) eig.: vinum decoctum (εφθος οινος, εψημα οἴνου), dick gekochter Most, Edict. Diocl. 2, 15: alqd usque ad tertiam partem, Varro: acetum ad tertias, Plin., ad quartas, Col.: alqd in dimidiam partem, Col. – u. beim Schmelzen, pars quarta argenti decocta erat, hatte sich beim Einschmelzen verflüchtigt, Liv. – bildl., suavitas decocta, eine fade, wässerige (Ggstz. suavitas solida, eine gediegene), Cic. de or. 3, 103. – B) übtr.: 1) abschmelzen, sich————verflüchtigen lassen, iram, Claud.: multum inde decoquent anni, Quint. – u. refl. = sich verflüchtigen, hinschwinden, res ipsa (das Vermögen selbst) iam domino decoxit, Col. 11, 1, 28: quibus (annis) inertiā Caesarum quasi consenuit atque decoxit, v. röm. Volke, Flor. prooem. § 8: templorum vectigalia cotidie decoquunt, Tert. apol. 42. – 2) insbes., das Vermögen jmds. hinschwinden machen, jmd. ruinieren, bankrott machen, hunc alea decoquit, Pers. 5, 57. – gew. = sein Vermögen durchbringen, sich ruinieren, bankrottieren, in foro medio luci claro dec., Varro sat. Men. 512: tenesne memoriā praetextatum te decoxisse? Cic.: quaerens, quom ododecoquat, Sen.: oft decoqu. creditori od. creditoribus (zum Nachteil des Gl. od. der Gl.), Sen. u. Plin.: u. so minus turpe est creditori quam bonae spei decoquere, nicht zu befriedigen, Sen. – III) = verdauen, ubi mansa et vorata decoquat viscera, Arnob. 7, 45. p. 279, 19 R.: cibus naturali calore decoctus, Veget. mul. 1, 40, 1. – ⇒ dequoquo, wov. dequoqueretur, Hor. sat. 2, 1, 74 Holder. – Nbf. decoqueo, wov. decoquet, Arnob. 1, 10 cod. P: decoquent, Firm. Mat. de err. 8, 2 cod. P.См. также в других словарях:
ruinieren — ru|i|nie|ren <lateinisch> (zerstören, verwüsten); sich ruinieren … Die deutsche Rechtschreibung
sich den Rücken ruinieren — sich den Rücken ruinieren … Deutsch Wörterbuch
ruinieren — zerstören; demolieren; schädigen; grillen (umgangssprachlich); schrotten (umgangssprachlich); trashen (umgangssprachlich); beschädigen; kaputtmachen; … Universal-Lexikon
ruinieren — a) aufreiben, aufzehren, auslaugen, die Luft abschnüren, hinmachen, vernichten, zermürben, zerstören, zugrunde richten; (ugs.): auf den Hund bringen, auffressen, das Rückgrat brechen, den Rest geben, die Luft abdrehen/abdrücken, erledigen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
kaputtmachen — an den Bettelstab bringen, ruinieren, zugrunde richten; (ugs.): den Rest geben, fertigmachen. sich kaputtmachen abwirtschaften, sich ruinieren, sich verschleißen, sich zerstören, sich zugrunde richten; (geh.): sich aufzehren. * * * kaputtmachen:… … Das Wörterbuch der Synonyme
Kuba in Angola — In diesem Artikel geht es im wesentlichen um den militärischen Teil des kubanischen Engagements in Angola, das darüber hinaus noch in einem bedeutenden zivilen Teil bestand. Kuba intervenierte auf Seiten der angolanischen Befreiungsfront… … Deutsch Wikipedia
Kubanischer Militäreinsatz in Angola — Kuba (rot), Angola (grün), Südafrika (blau) In diesem Artikel geht es im Wesentlichen um den militärischen Teil des kubanischen Engagements in Angola, das darüber hinaus noch in einem bedeutenden zivilen Teil bestand. Kuba intervenierte auf… … Deutsch Wikipedia
kaputtmachen — zerstören; ruinieren; demolieren; schädigen; grillen (umgangssprachlich); schrotten (umgangssprachlich); trashen (umgangssprachlich); beschädigen; … Universal-Lexikon
Hals — Genick; Pharynx (fachsprachlich); Schlund; Rachen; Kehle * * * Hals [hals], der; es, Hälse [ hɛlzə]: 1. Teil des Körpers zwischen Kopf und Rumpf: ein kurzer, langer Hals; jmdm. vor Freude um den Hals fallen (jmdn. vor Freude umarmen). Syn.: ↑ … Universal-Lexikon
hinmachen — hịn||ma|chen 〈V.; hat; umg.〉 I 〈V. tr.〉 1. kaputtmachen 2. 〈derb〉 töten, umbringen 3. 〈hess.〉 hingehen ● der Junge hat das neue Spielzeug bald, sofort hingemacht; pass auf, mach s nicht hin! II 〈V. intr.〉 seine Notdurft an einer Stelle… … Universal-Lexikon
Ein Volksfeind — Titelseite des Originalmanuskriptes Ein Volksfeind (norwegisch: En Folkefiende) ist ein gesellschaftskritisches Drama von Henrik Ibsen (* 20. März 1828 in Skien/Norwegen; † 23. Mai 1906 in Kristiania, dem heutigen Oslo). Leitmotive sind Wahrheit… … Deutsch Wikipedia
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Английский
- Испанский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Турецкий
- Французский
- Чешский